Aansprekend presenteren op het seminar

Maar wat dan, vraagt hij, in reactie op mijn feedback dat zijn verhaal voor hun komende seminar zo afstandelijk voelt. Ik ken hem als een aimabele man. Maar bij het idee te moeten presenteren, wordt hij formeel. Hij maakt lange zinnen, zonder stiltes, kijkt me nauwelijks aan. Ik doe als publiek niet mee.

Wat is voor jou het doel van het seminar? Mensen zo helder mogelijk vertellen over dit onderwerp, antwoordt hij. Zodat, vraag ik door. Zodat ze, eh, zodat ze het beter begrijpen. En dan, houd ik vol. Ja, waarom eigenlijk, lacht hij plots. We onderzoeken het verschil tussen een seminar en een college.

Moeten zij de inhoud zelf kunnen gebruiken, vraag ik. Nee, ze moeten het juist aan mij overlaten. Wie is je publiek, wil ik weten. Cliënten, bedrijfsjuristen, vertelt hij. Ok, en met welk gevoel wil je dat zij aan het eind van de dag weggaan? Dat ze me kunnen vertrouwen, komt in hem op.

En hoe werkt dat bij jou, wanneer vertrouw jij een spreker? Als diegene ook goed kan luisteren, menselijk is, valt hem in. Ik ken jou als iemand die dat goed kan. Stel dat je dat ook meer zou laten zien. Dan kan de helft van mijn verhaal weg, zegt hij, net als de power point-presentatie. Doen, zeg ik.